Czym jest anorgazmia?
Mianem anorgazmii określa się chorobę, czy też dysfunkcję seksualną u kobiet, która dotyczy ograniczenia podniecenia seksualnego bądź jego braku. Niejednokrotnie anorgazmia jest błędnie diagnozowana. Znaczna część odnotowywanych przypadków obniżonej satysfakcji z życia intymnego jest wynikiem okresowego przemęczenia, a także nadmiernego stresu. Potrzeba zazwyczaj trochę czasu, by przywrócić prawidłowe odczuwanie przyjemności i pełnego zadowolenia ze stosunku, inną kwestią jest też to, że część kobiet musi nauczyć się świadomego seksu, co pozwoli im dostarczyć odpowiednich doznań.Warto wspomnieć, że problem anorgazmii nie jest problemem dotykającym jedynie kobiet. Mężczyźni również cierpią na zaburzenia orgazmu, a sama częstotliwość ich występowania u obu płci jest mniej więcej porównywalna. Specjaliści wyróżniają w praktyce dwa możliwe typy anorgazmii:
- ogólną, która pojawia się w każdej sytuacji i bez względu na partnera;
- sytuacyjną, stanowiącą przejaw ograniczonego orgazmu w konkretnym momencie.
Anorgazmia – przyczyny
Lekarze, doszukując się przyczyn występowania anorgazmii, wyróżniają dwie podstawowe grupy przyczyn, które prowadzą do upośledzenia odczuwania podniecenia seksualnego. Pierwszą z nich są dysfunkcje o podłożu fizjologicznym, czy też somatycznym. Wśród wielu domniemanych powodów anorgazmii najczęściej podaje się:- całkowite zniesienie kurczliwości mięśnia Kegla,
- zmiany zapalne w obrębie aparatu moczowo-płciowego,
- patologiczne zmniejszenie napięcia mięśniowego (tzw. hipotonia),
- dysfunkcje stanowiące następstwo niektórych zabiegów chirurgicznych,
- upośledzenia neurologiczne wynikające z defektów mechanicznych (np. urazy rdzenia kręgowego, przerwanie nerwu sromowego),
- nieprawidłowości w gospodarce hormonalnej skutkujące obniżeniem libido (np. zaburzenia pracy tarczycy, obniżenie poziomu estrogenu, nadprogramowa ilość progesteronu),
- nabyte lub wrodzone wady (zarówno funkcjonalne jak i strukturalne) w obrębie narządu rodnego (np. nieprawidłowości w statyce miednicy, patologie dotyczące spojenia łonowego).
Druga i równie częsta grupa determinantów prowadzących do pojawienia się anorgazmii to czynniki psychogenne. Psychologiczne ograniczenie odczuwania podniecenia seksualnego często jest błędnie interpretowane jako brak porozumienia między partnerami. Najczęstszymi przyczynami psychogennej anorgazmii są:
- problemy w związku,
- niektóre środki farmakologiczne, np. leki psychotropowe,
- brak wyrozumiałości partnera dla zaspokojenia potrzeb kobiety,
- stany depresyjne i lękowe, które mogą powodować „ograniczenia” lub „blokady”,
- niewłaściwe wychowanie i brak świadomości własnych potrzeb seksualnych,
- tymczasowe ograniczenie popędu seksualnego wynikające np. z nadmiernego stresu lub wysiłku fizycznego,
- traumatyczne doświadczenia związane ze sferą seksualną, np. molestowanie seksualne bądź przemoc ze strony partnera.
Anorgazmia – leczenie
Istota leczenia problemu, jakim jest anorgazmia, wiąże się z bezpośrednim podłożem rozwoju tej dysfunkcji. W przypadku fizjologicznego (somatycznego) braku odczuwania podniecenia seksualnego wykorzystywane są metody znane z zakresu praktyki endokrynologicznej i ginekologicznej. Specjaliści najczęściej decydują się na stymulację sfer erogennych kobiet za pomocą wprowadzania odpowiednich technik masturbacyjnych oraz treningu osłabionych mięśni Kegla. Całkiem inaczej wygląda sytuacja w terapii anorgazmii o charakterze psychogennym. W takiej sytuacji proces leczenia rozpoczyna się od terapii psychologicznej, która ukierunkowana jest w głównej mierze na odbudowę właściwej relacji pomiędzy partnerami oraz edukację seksualną mężczyzny. Warto zaznaczyć, że sposób prowadzenia terapii oraz jej cele są ustalane indywidualnie dla każdej z pacjentek.mgr Maciej Jędrejko
Fizjoterapeuta i specjalista ds. suplementacji
