Pomagając sobie samym, pomagamy innym, bo warto wiedzieć jak ratować ludzkie życie. Przypominamy jak postępować w nagłym zatrzymaniu krążenia i oddechu, pierwsza pomoc w hipoglikemii.
Pamiętajmy!
Art.162 Kodeksu karnego nakłada na nas wręcz obowiązek udzielenia pierwszej pomocy osobie poszkodowanej:(Dz. U. Z dnia 2 sierpnia 1997r.):
„Art. 162. § 1. Kto człowiekowi znajdującemu się w położeniu grożącym bezpośrednim niebezpieczeństwem utraty życia albo ciężkiego uszczerbku na zdrowiu nie udziela pomocy, mogąc jej udzielić bez narażenia siebie lub innej osoby na niebezpieczeństwo utraty życia albo ciężkiego uszczerbku na zdrowiu, podlega karze pozbawienia wolności do lat 3.
§ 2. Nie popełnia przestępstwa, kto nie udziela pomocy, do której jest konieczne poddanie się zabiegowi lekarskiemu albo w warunkach, w których możliwa jest niezwłoczna pomoc ze strony instytucji lub osoby do tego powołanej.”
Zatrzymanie krążenia i oddechu
Nagłe zatrzymanie krążenia i oddechu może mieć następujące przyczyny:Podstawowe zabiegi ratujące życie (BLS) mają na celu przywrócenie i podtrzymanie czynności życiowych (oddychanie, krążenie) do momentu przybycia personelu medycznego.
U osób dorosłych obejmują one:
1. Sprawdzenie, czy chory jest przytomny
2. Jeśli chory jest nieprzytomny - wołamy o pomoc
3. Odwracamy chorego na plecy
4. Sprawdzamy oddech, w razie potrzeby udrażniamy drogi oddechowe (poprzez odciągnięcie głowy chorego do tyłu i odchylenie żuchwy- zarówno w przypadku osób urazowych jak i nieurazowych)
5. Dzwonimy po pomoc nr 999 lub 112
6. W ciągu pierwszych minut od zatrzymania krążenia poszkodowany może wydawać dźwięki w postaci nieregularnych wolnych westchnień (agonalnych) lub słabo oddychać nie należy tego traktować, jako prawidłowe oddychanie. W razie wątpliwości podejmujemy czynności resuscytacyjne.
7. Wykonujemy 30 uciśnięć klatki piersiowej w obrębie mostka (2 palce powyżej łuku żebrowego) na głębokość 5 cm w tempie 100 ucisków/minutę.
8. Uciśnięcia klatki piersiowej i wentylację prowadzimy w sekwencji 30:2. Wdechy powinny trwać około 1 sekundy. Jeśli próby pierwszych oddechów ratowniczych nie spowodują uniesienia klatki piersiowej upewniamy się czy w jamie ustnej nie ma ciał obcych. W razie potrzeby usuwamy je.
U dzieci obejmują one:
Punkty 1-4 jak wyżej.
5. Wykonujemy 5 oddechów ratowniczych.
6. Uciśnięcia klatki piersiowej i wentylacja w sekwencji 15:2 (w razie obecności jednego ratownika dopuszczalna także sekwencja 30:2).
Resuscytację kontynuujemy do czasu:
- Przyjazdu karetki
- Odzyskania oddechu przez chorego
- Gdy ratownik ze względu na wyczerpanie nie jest zdolny do prowadzenia dalszych działań ratujących życie
Wczesne podjęcie resuscytacji krążeniowo-oddechowej może podwoić, a nawet potroić szanse przeżycia u osób z nagłym zatrzymaniem krążenia i oddechu.
Urazy spowodowane prowadzoną akcją ratunkową są niezwykle rzadkie i nie powodują ciężkich następstw, najczęściej ograniczają się do złamań mostka i żeber (2%), dlatego nie bójmy się pomagać innym w obawie, że możemy im jeszcze bardziej zaszkodzić.
Więcej informacji na temat BLS na stronie Polskiej Rady Resuscytacji.
Urazy spowodowane prowadzoną akcją ratunkową są niezwykle rzadkie i nie powodują ciężkich następstw, najczęściej ograniczają się do złamań mostka i żeber (2%), dlatego nie bójmy się pomagać innym w obawie, że możemy im jeszcze bardziej zaszkodzić.
Więcej informacji na temat BLS na stronie Polskiej Rady Resuscytacji.
Pierwsza pomoc w hipoglikemii
Hipoglikemia jest to stan tzw. niedocukrzenia organizmu, kiedy ilość glukozy we krwi spada poniżej 60mg% na czczo.Przyczyny:
- Przedawkowanie insuliny lub leków przeciwcukrzycowych u chorych na cukrzycę. Interakcje z innymi lekami.
- Nadmierne spożycie alkoholu (alkohol powoduje hipoglikemię w ciągu 6-24 godzin).
- Nasilony wysiłek fizyczny
Objawy: początkowo uczucie głodu, bladość, trudności w skupieniu uwagi i koordynacji ruchowej, mroczki przed oczami, senność, zawroty głowy, drżenie mięśni, przyspieszenie tętna, zimny pot, rozszerzenie źrenic, kołatanie serca. W końcu utrata przytomności w wyniku „niedożywienia mózgu” w skrajnych przypadkach - śpiączka.
Postępowanie:
- Jeśli chory jest przytomny podajemy glukozę – np. w postaci szklanki soku, osłodzonej herbaty czy czekolady.
- Jeśli chory nieprzytomny – układamy go w pozycji bezpiecznej, wzywamy pogotowie i do czasu przyjazdu karetki kontrolujemy funkcje życiowe (oddech, tętno). Możemy sprawdzić także czy nie ma przy sobie zestawu do podawania glukagonu – antagonisty insuliny, którego możemy użyć zgodnie z instrukcją wewnątrz opakowania.
